Christfried Tögel, Sigmund Freud’u keşfetmek üzere çıktığı yolculukta okurunu yalnız bırakmıyor, bu yolculuğun ana duraklarında onlara eşli...
Christfried Tögel, Sigmund Freud’u keşfetmek üzere çıktığı yolculukta okurunu yalnız bırakmıyor, bu yolculuğun ana duraklarında onlara eşlik ediyor ve onları Freud’un bilinmeyen yönleriyle tanıştırıyor.Yıllarca bilim çevreleri tarafından görmezlikten gelindikten sonra 1902 yılında profesör unvanı aldığında kendisine gelen çiçekleri ve kutlama mesajlarını gören Freud, durumu alaya alarak şöyle yorumlamıştı: “Sanırsınız ki cinselliğin rolü majesteleri tarafından resmi olarak kabul edildi, rüya analizi bakanlar kurulunca onaylandı ve histeri vakalarında psikanalitik terapinin zorunluluğunun savunulduğu yasa taslağı üçte iki oyçokluğuyla meclisten geçti.”
Bilme tutkusuyla çalışmalarını yürüten Sigmund Freud’u bazıları çok yüceltti, bazıları küçümsedi. Ve o bilim tarihinin en fazla tartışılan isimlerinden biri oldu.
“Sizi bağrına basan kitlelerin beni sevmesini bekleyemem. Ben onları ne mutlu ettim, ne avuttum ne de yücelttim. Amacım da bu değildi zaten, ben sadece araştırmak, cevap aramak, gerçeği, bir nebze de olsa, keşfetmek istedim. Bu, bazılarının canını yakmış, bazılarını da mutlu etmiş olabilir, ancak her iki durum da benim suçum olmadığı gibi bana bir yarar da sağlamaz” diyor Sigmund Freud’un Romain Rolland’a 1926’da yazdığı mektupta. Gerçekten de Freud, kitleler tarafından sevilmeyi beklemeden, bilme tutkusuyla çalışmalarını yürüttü. Öğrenmeye o kadar meraklıydı ki kokainin etkilerini araştırmak için kokain kullanmaktan çekinmedi. Bazıları onu çok yüceltti, bazıları küçümsedi. Ama bilim tarihinin en fazla tartışılan isimlerinden biri oldu.
İşte bu kitap, Freud’un yaptığı büyük araştırmaları, yazdığı olağanüstü makaleleri ve en bilinen vakalarını bir araya getirerek okura genel bir bakış kazandırmayı amaçlıyor. Ekler bölümünde ise bilimsel çalışmaları dışındaki kimliği (tütün ve seyahat tutkusu, antika ve arkeoloji merakı, yazdığı şaheser niteliğinde mektuplar, misafirperverliği) anlatılıyor.
Kitaptan:
Sigmund Freud kılık kıyafetine çok önem verirdi. Bir defasında dağlık bir bölgeye yaptığı gezide yorulduğu sırada, normalde sıkı sıkıya bağlı olduğu ve utana sıkıla çiğnediği kılık kıyafet yasalarının bir bölümünü delmek zorunda kalmış, bunu kayda değer bir olay olarak gören oğlu da durumu şu şekilde aktarmıştı: “Kravatını gevşetti, yaka düğmesini açtı. Ceketini çıkaracak kadar ileri gitmedi.” Freud’un, kendi cinselliği söz konusu olduğunda geleneksel bir tutum sergilediği de söylenebilir. Meslektaşlarından birine yazdığı mektupta şu satırlar gözümüze çarpar: “Cinsel özgürlüğü sonuna kadar yaşayamasam da son derece özgür bir cinsel yaşamı savunuyorum.”
Düşünce dünyasında ise ne geleneklere ne de gelenekçiliğe yer vardı. Okurlarına ve kendisiyle konuşanlara adeta meydan okurdu: Karşısında oturan bir Amerikalıya New York Limanı’ndaki özgürlük heykelinin yerine bir maymun heykeli dikilmesini, heykelin eline de bir Kutsal Kitap tutuşturulmasını önermişti. Katıldığı konferanslardan birinde tanıştığı bir psikolog, kendisinden, geçirdiği ağır nevroz nedeniyle çalışamaz hale gelen hastasını tedavi etmesini istemişti. Hastalığın nedeninin babasına karşı duyduğu aşırı bağımlılık olduğunu gören Freud, şaşkınlık içindeki meslektaşına “babayı öldürmesini” tavsiye etmişti.
